Boekpassage: Bestuderen van Geschiedenis
“Het bestuderen van de geschiedenis doet de ambitie toenemen, nodigt uit tot deugdzaamheid en zorgt ervoor
dat een persoon afstand houdt van slechtheden. Het ontwikkelt wijsheid en inzicht, laat de vooruitziende blik groeien en veroorzaakt een gevoel van behoedzaamheid en waakzaamheid. Het vult het hart met uiterste vreugde door verdriet en somberheid af te wenden. Het bestuderen van de geschiedenis veroorzaakt in de mens het vermogen om de waarheid te bevestigen en de valsheid te weerleggen en het versterkt het beslissingsvermogen. Het brengt geduld en standvastigheid teweeg en voorziet het hart en verstand van frisheid en groei.
Kortom, kennis over de geschiedenis is de beste manier om lessen te leren. Door de geschiedenis te bestuderen bevindt men zich continu in het gezelschap van profeten, koningen, veroveraars, vrienden van Allaah (سبحانه و تعالى), wijze mannen, geleerden en mensen met volleerde vaardigheden en onderricht, en men haalt voordeel uit de oceaan van hun kennis, wijsheid, uitmuntendheid en deugdzaamheid. En men kan zich gemakkelijk beschermen tegen de fouten die grote koningen, ministers, militaire bevelhebbers en filosofen gemaakt hebben. Geen enkele andere studie kan een mensenhart zo vullen met vreugde, zonder psychische druk of verveling, zoals het bestuderen van geschiedenis dat kan doen.”
[De geschiedenis van de Islaam – Deel 1, Uitgeverij Momtazah]
