Abdul-Qadir Gilani en de Ka’bah-fatwa
Een man kwam ooit naar de beroemde Perzische Hanbali-geleerde Abdul-Qadir Gilani (1077-1166) met een opmerkelijk probleem. Hij had gezworen dat hij een daad van aanbidding zou verrichten die ‘zo bijzonder’ is dat niemand in deze wereld hem daarin zou evenaren. Indien hij hier niet in zou slagen, zou zijn vrouw onomkeerbaar van hem gescheiden zijn!
Deze man, die de ernst van zijn eed begon in te zien, was al naar menig geleerde geweest en allemaal waren ze verbaasd over de vreemde belofte. Niemand kon een daad van aanbidding bedenken die alléén hij zou kunnen verrichten. Toen Abdul-Qadir Gilani werd benaderd stelde hij voor dat het de man moest worden toegestaan om als enige op dat moment de tawaaf te verrichten om de Ka’bah. Alle andere mensen moesten worden tegengehouden zodat hij dit op klaarlichte dag ‘helemaal alleen’ kon doen.
Ook de anderen waren het erover eens dat dit de enige daad was die hij ‘als enige’ in deze wereld op dat moment kon verrichten. En zo geschiede…
